Τον Δεκέμβριο του 2019 στην περιοχή Wuhan της Κίνας εμφανίστηκε ο πρώτος ασθενής με λοίμωξη  του αναπνευστικού συστήματος από έναν καινούριο κορωνοϊό, που στην συνέχεια ονoμάστηκε Sars cov 2.  Ο ιός Sars cov 2 αποτελεί ένα νέο στέλεχος κορωνοϊού που μέχρι τότε δεν είχε απομονωθεί στον άνθρωπο και προκαλεί την νόσο covid 19. Ο νέος κορωνοϊός  ανήκει στην οικογένεια των κορονοϊών που προσβάλλουν τον άνθρωπο, κυρίως τους χειμερινούς μήνες και προκαλούν συμπτώματα από το αναπνευστικό σύστημα. Σε αντίθεση με τους άλλους κορονοϊούς ο νέος ιός είναι ισχυρά μεταδοτικός, έχει μεγάλο χρόνο επώασης και μπορεί να προκαλέσει βαριά νόσο με θανατηφόρο κατάληξη, σε άτομα που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες, κυρίως ηλικιωμένους και άτομα με υποκείμενα νοσήματα.

Ο νέος κορονοϊός από την Κίνα επεκτάθηκε σε όλες τις χώρες του κόσμου, προσέβαλε εκατομμύρια ανθρώπους  και προκάλεσε χιλιάδες θανάτους μέχρι σήμερα. Ο ΠΟΥ χαρακτήρισε  στις 11/3/2020 την covid 19 ως πανδημία και όλα τα κράτη έλαβαν αυστηρά μέτρα περιορισμού της νόσου, με ολική κοινωνική απομόνωση και καθολικό lockdown.

Ας δούμε αναλυτικά την συμπεριφορά του νέου ιού στον παιδιατρικό πληθυσμό. Στην Κίνα μόνο το 2% των ασθενών ήταν παιδιά ηλικίας < 19 ετών, στην Ιταλία το 1,2%  και στην Αμερική μόνο το 1% των συνολικά εισαχθέντων στα νοσοκομεία αφορούσε παιδιά και εφήβους. Επίσης παγκοσμίως έχουν αναφερθεί 7 θάνατοι σε παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών (μέχρι τις 7/4/20). Πραγματικά πρόκειται για ένα εξαιρετικά  μικρό ποσοστό.

Στην Ελλάδα μέχρι σήμερα μόνο 80 παιδιά ανήκουν στα επιβεβαιωμένα κρούσματα της νόσου. Εξ αυτών τα 20 νοσηλεύτηκαν και κανένας θάνατος δεν έχει καταγραφεί ως σήμερα.

Η μόλυνση με τον νέο ιό σε όλες τις ηλικίες μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα από το αναπνευστικό σύστημα, όπως:

• Καταρροή, απώλεια γεύσης και όσφρησης
• Πονόλαιμο
• Πυρετό
• Ρίγη
• Βήχα
• Δυσκολία στην αναπνοή
• Μυαλγίες
• Γαστρεντερικές διαταραχές και σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει  πνευμονία, αναπνευστική ανεπάρκεια και πολυοργανική ανεπάρκεια.

Τα παιδιά όμως νοσούν σπάνια, μπορεί να είναι τελείως ασυμπτωματικά ή να παρουσιάζουν μια ήπια κλινική εικόνα. Σπάνια μπορεί να απαιτηθεί  νοσηλεία σε νοσοκομείο και ακόμη σπανιότερα μπορεί να προκύψει αναπνευστική ανεπάρκεια , πολυοργανική ανεπάρκεια και θάνατος.

Τα παιδιά και οι έφηβοι όμως, με υποκείμενα νοσήματα , όπως παιδιά με συγγενείς καρδιοπάθειες με αιμοδυναμική επιβάρυνση, βρογχοπνευμονική δυσπλασία, κυστική ίνωση, Σ.Δ, νοσήματα του νευρομυικού συστήματος, αιματολογικά νοσήματα, νεφρική νόσο και παιδιά που λαμβάνουν ανοσοκατασταλτική θεραπεία, μεταμοσχευμένα παιδιά ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες και μπορούν να νοσήσουν σοβαρά , να χρειαστούν νοσοκομειακή περίθαλψη και  σπάνια να απειληθεί η ζωή τους.

Γιατί τελικά τα παιδιά νοσούν ηπιότερα;

Γιατί έχουν μικρότερο αριθμό κοινωνικών επαφών, μικρότερο αριθμό υποδοχέων ACE 2 που συνδέεται ο ιός στα πνευμονικά τους κύτταρα, δεν πάσχουν από νοσήματα φθοράς και λόγω των συχνών ιώσεων του αναπνευστικού συστήματος που υφίστανται και των τακτικών εμβολιασμών διατηρούν το ανοσιακό τους σύστημα σε εγρήγορση.

Συμπερασματικά λοιπόν σε γενικές γραμμές τα παιδιά δεν κινδυνεύουν από τον νέο ιό, μπορεί όμως να είναι ασυμπτωματικοί φορείς και να μεταδίδουν την νόσο σε άλλους συνομηλίκους τους ή να μεταφέρουν τον ιό στο οικογενειακό περιβάλλον. Αν και τα τελευταία επιστημονικά δεδομένα δείχνουν ότι τελικά ο κίνδυνος μετάδοσης της νόσου από παιδί σε ενήλικα είναι πολύ μικρότερος από αυτόν που αρχικά είχες εκτιμηθεί.

Ένα μεγάλο θέμα όμως που προέκυψε στον παιδιατρικό πληθυσμό εξαιτίας του  επιβεβλημένου κοινωνικού εγκλεισμού, ήταν και είναι η ψυχολογική επιβάρυνση των παιδιών και των εφήβων με εκδηλώσεις όπως φόβοι, διαταραχή συγκέντρωσης, διαταραχή όρεξης και ύπνου, αύξηση χρήσης αλκοόλ και καπνού στους εφήβους.

Η χώρα μας αντιμετώπισε την πανδημία επιτυχώς, περιορίστηκαν τα κρούσματα και οι θάνατοι και στις 4 Μαΐου άρχισε η σταδιακή άρση των μέτρων και η κοινωνική επανένταξη μικρών και μεγάλων.  Στις 11 Μαΐου ξεκινά η σταδιακή  επαναλειτουργία των σχολείων και τα παιδιά θα βρεθούν αντιμέτωποι με μια νέα πρωτόγνωρη πραγματικότητα.

Επειδή όμως η πανδημία συνεχίζεται,  νέα κρούσματα της νόσου και      νέοι ασθενείς θα συνεχίσουν να εμφανίζονται και ίσως  και να αυξηθούν, λόγω της αυξανομένης κοινωνικής συναναστροφής.

Για αυτό μέχρι να επιτευχθεί η πλήρης άρση των μέτρων περιορισμού και να επιστρέψουν τα παιδιά στην σχολική «κανονικότητα», πρέπει γονείς και παιδιά αφενός να εκπαιδευτούν στην εφαρμογή και τήρηση των μέτρων προστασίας και πρόληψης της διασποράς του νέου ιού και αφετέρου να διατηρήσουν την αισιοδοξία και να εξασκήσουν την θετική σκέψη.

Τα μέτρα προστασίας αφορούν την προαιρετική χρήση μάσκας ιδιαίτερα σε μεγάλας παιδιά και εφήβους, την αλλαγή του τρόπου χαιρετισμού, την διατήρηση της κοινωνικής απόστασης  περί του 1,5 μέτρου, την υγιεινή των χεριών, την απολύμανση των προσωπικών μας αντικειμένων και των πάγκων εργασιών, τον επαρκή αερισμό του χώρου και την απολύμανση της τουαλέτας περισσότερες από 2 φόρες την ημέρα.

Το αισιόδοξο κλίμα θα επιτευχθεί με την διατήρηση μιας ρουτίνας στο σπίτι για τα παιδιά, ακόμα και αν η πραγματικότητα δεν το απαιτεί, με τον καλό ύπνο (8 ώρες βραδινού ύπνου), με την υγιεινή διατροφή, την «χαλαρωτική» σωματική άσκηση, με συζητήσεις διαδικτυακές ή τηλεφωνικές με συγγενείς και φίλους και χαλαρή συζήτηση με γονείς και αδέρφια, με αναφορές σε όμορφες στιγμές του παρελθόντος αλλά και  σε σχέδια για το μέλλον.

Τα παιδιά και οι έφηβοι πρέπει να πειστούν ότι η αντιμετώπιση της πανδημίας βρίσκεται σε καλό δρόμο, οι κοινωνικοί περιορισμοί δεν θα κρατήσουν για πάντα και οφείλουν να ατενίζουν το μέλλον με την δύναμη, την αισιοδοξία και την αθωότητα της παιδικής και εφηβικής ηλικίας.

Η σχέση του ανθρώπου με τα κατοικίδια ζώα συντροφιάς  έχει ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια, όταν άρχισε και η εξημέρωσή τους. Τα παιδιά αγαπούν ιδιαίτερα τα ζώα. Στην σημερινή εποχή, τα κίνητρα των παιδιών για απόκτηση ενός  κατοικίδιου ζώου είναι η παρέα και το παιχνίδι.

Η συμβίωση με ένα ζώο καθίσταται  ευεργετική και έχει πολλαπλά οφέλη για τα παιδιά. Τα παιδιά που έχουν κατοικίδια ζώα έχουν την ευκαιρία να μάθουν περισσότερα για τον κύκλο της ζωής δηλαδή την αναπαραγωγή, τη γέννηση, τα γηρατειά , την ασθένεια και τον θάνατο, να διευρύνουν την συναισθηματική τους νοημοσύνη και να γίνουν περισσότερο υπεύθυνα ως προς την φροντίδα τους. Από τη πλευρά τους τα ζώα προσφέρουν άδολη αγάπη, συναισθηματική υποστήριξη και ασφάλεια στα παιδιά. Μέσω των κατοικίδιων ζώων καλλιεργούνται ο σεβασμός σε κάθε έμβιο ον, ο ανθρωπισμός  και η οικολογική συνείδηση.

Η ανατροφή των παιδιών πρέπει να περιλαμβάνει και το σεβασμό προς όλα τα έμβια όντα. Αυτό επιτυγχάνεται πρώτα με την έμπρακτη συμπεριφορά των γονέων απέναντι στα ζώα και έπειτα τις επισκέψεις σε ζωολογικούς κήπους ή φάρμες, σε αγροτικές περιοχές και χωριά και σε μουσεία φυσικής ιστορίας. Τα παιδιά πρέπει να έρχονται σε επαφή με τον κόσμο των ζώων μέσα από βιβλία, ταινίες και σχετικούς ιστότοπους. Οι εκδηλώσεις που περιλαμβάνουν ζώα είναι διασκεδαστικές και εκπαιδευτικές για όλη την οικογένεια.

Συχνά η παιδική κακοποίηση των ζώων είναι προάγγελος ενήλικης επιθετικότητας και εγκληματικότητας. Γι αυτό μαθαίνοντας  από νωρίς στο παιδί το σεβασμό προς τα ζώα, του προσφέρουμε ένα πολύτιμο εφόδιο για ένα σωστό τρόπο συμπεριφοράς ενάντια στην οποιαδήποτε μορφή βίας.

Όταν τελικά η οικογένεια αποφασίσει να υιοθετήσει ένα κατοικίδιο ζώο, οι γονείς πρέπει να ενημερώσουν τα παιδιά για τις αλλαγές στην καθημερινότητα τους και τους ρόλους που πρέπει να αναλάβουν. Οι γονείς πριν να αποφασίσουν να αποκτήσουν ένα ζώο, πρέπει να κατανοήσουν ότι η επιλογή του ζώου, η προστασία των παιδιών από τις μολύνσεις που πιθανόν μπορούν να υποστούν από αυτά, ο χώρος τον οποίον διαθέτουν, η προθυμία και συμμετοχή των ιδίων στη φροντίδα του ζώου, είναι παράγοντες τους οποίους θα πρέπει να σκεφτούν σοβαρά  πριν καταλήξουν στην τελική απόφαση. Η απόκτηση ενός κατοικίδιου ζώου  είναι μια πολύ σοβαρή απόφαση που θα αλλάξει την ζωή της οικογένειας, γι αυτό και δεν πρέπει να χαρίζεται σαν στα δώρο σε γιορτές ή γενέθλια.

Τέλος, η ένταξη ενός κατοικίδιου ζώου στην καθημερινότητα θα πρέπει πάντα να αντιμετωπίζεται σαν προσθήκη ενός μέλους στην οικογένεια και είναι γεγονός ότι θα είναι ένα μέλος που θα ομορφύνει την ζωή μας.

Γενικές κατευθυντήριες οδηγίες για επαφή παιδιών με ζώα.

• Τα παιδιά πρέπει να συμπεριφέρονται με ασφάλεια και σεβασμό σε ένα ζώο στην ύπαιθρο, σε ζωολογικό κήπο ή σε ένα φιλικό σπίτι με ζώο.

• Τα παιδιά πρέπει να πλένουν τα χέρια ή να χρησιμοποιούν αντισηπτικό χεριών μετά από κάθε επαφή με ζώα και πριν από κάθε γεύμα. Επίσης μετά την επαφή με ζωικά προϊόντα, ζωοτροφές ή το περιβάλλον των ζώων.
• Μικρά παιδιά που δε μπορούν να ακολουθήσουν οδηγίες σχετικές με την καθαριότητα των χεριών μετά από επαφή με κάποιο ζώο, δεν πρέπει να έρχονται σε επαφή μαζί τους.
• Τα άγρια ζώα δεν κάνουν για κατοικίδια.
• Η επαφή ανθρώπου-ζώου, ιδίως εάν εμπλέκονται σε αυτή παιδιά κάτω των πέντε (5) ετών πρέπει να γίνεται κάτω από επίβλεψη ενηλίκου.
•  Τα επιθετικά ή άγρια ζώα πρέπει να εκθέτονται μέσα σε κλουβιά ή κάτω από κατάλληλους περιορισμούς.
• Τα κατοικίδια ζώα δεν πρέπει να περιπλανώνται, να πετούν ελεύθερα ή να έρχονται σε επαφή με άγρια ζώα.
• Μην καθαρίζετε τα κλουβιά πουλιών σε νεροχύτες ή οπουδήποτε αλλού, όπου προετοιμάζεται και καταναλώνεται το φαγητό (κουζίνα, τραπεζαρία).
• Φροντίστε ώστε τα κατοικίδιά σας να λαμβάνουν την κατάλληλη κτηνιατρική φροντίδα, συμπεριλαμβανομένων και των απαραίτητων εμβολιασμών (και κατά της λύσσας).
• Κρατήστε τα κατοικίδιά σας σε καθαρό και απαλλαγμένο από εντερικά παράσιτα, ψύλλους, τσιμπούρια, περιβάλλον.
• Σε ζωολογικούς κήπους, το προσωπικό το οποίο εκθέτει τα ζώα για εκπαιδευτικούς σκοπούς, πρέπει να γνωρίζει πολύ καλά πώς να τα χειριστεί για αποφυγή τραυματισμών, αλλά και την αποφυγή μετάδοσης ζωο-ανθρωπονόσων.
• Μεγάλη προσοχή απαιτείται στην συναναστροφή μεγαλόσωμων ή επιθετικών κατοικίδιων ζώων, κυρίως σκυλιών με πολύ μικρά παιδιά, προς αποφυγή τραυματισμών.

Ειδικές κατευθυντήριες οδηγίες για συγκεκριμένα ζώα

1. Ψάρια: Όταν καθαρίζετε ένα ενυδρείο να χρησιμοποιείτε γάντια μιας χρήσης και να μη χύνετε το νερό του σε νεροχύτες, που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή φαγητού ή τη συλλογή πόσιμου νερού.
2. Ερπετά (χελώνες, φίδια, σαύρες): Δεν πρέπει να βρίσκονται στους ίδιους χώρους με παιδιά κάτω των πέντε (5) ετών, ούτε και θα πρέπει παιδιά κάτω των (5) να μπορούν να έρχονται σε άμεση επαφή με αυτά τα ζώα. 
3. Αμφίβια και χελώνες : Για την πρόληψη μόλυνσης από σαλμονέλα, τα παιδιά κάτω των 5 ετών δεν πρέπει να έρχονται σε άμεση επαφή με αυτά.
4. Ζώα της φάρμας: Ορισμένα ζώα (π.χ. νεαρά μηρυκαστικά και πουλερικά) αποβάλλουν σημαντικό αριθμό E.coli, σαλμονέλας, καμπυλοβακτηριδίου και κρυπτοσποριδίου. Επομένως αυτά τα ζώα δεν είναι κατάλληλα για άμεση επαφή με τα παιδιά, εκτός κι αν εξασφαλιστεί σχολαστική προσοχή στην προσωπική υγιεινή.

Ζώα που δεν συνιστάται η επαφή τους με παιδιά:

• Εκ φύσεως επικίνδυνα ζώα (π.χ. λιοντάρια, τίγρεις, αρκούδες)
• Πρωτεύοντα θηλαστικά (π.χ. μαϊμούδες, πίθηκοι)
• Θηλαστικά και ζώα υψηλού κινδύνου μετάδοσης λύσσας (νυχτερίδες, ρακούν, κουνάβια, αλεπούδες κλπ)
• Επιθετικά ή απρόβλεπτα άγρια ή και κατοικίδια ζώα
• Αδέσποτα ζώα με άγνωστο ιστορικό υγείας και εμβολιασμού
• Δηλητηριώδεις αράχνες ή αράχνες που παράγουν τοξίνες, έντομα, ερπετά και αμφίβια

Κατευθυντήριες οδηγίες για ασφαλή προσέγγιση παιδιών/σκυλιών:

Η πρόληψη κατά των δαγκωμάτων από σκυλιά θα πρέπει να περιλαμβάνεται κατά κάποιο τρόπο στις υποχρεώσεις των γονιών προς τα παιδιά τους. Έτσι είναι σημαντικό για τους γονείς:

• Να επιβλέπουν όλες τις επαφές μεταξύ των παιδιών τους με σκυλιά.
• Να διδάξουν τα παιδιά τους να μην πλησιάζουν άγνωστα σκυλιά.
• Να μάθουν τα παιδιά τους να ζητούν άδεια από τον ιδιοκτήτη ενός σκυλιού προτού το χαϊδέψουν.

Οφέλη στην υγεία

Η επαφή του παιδιού με τα ζώα ενισχύει το ανοσοποιητικό του σύστημα και έρευνες έχουν παρατηρήσει ότι τα παιδιά που έχουν κατοικίδια αρρωσταίνουν λιγότερο. Επίσης το παιχνίδι με τα ζώα ή μια βόλτα μαζί τους είναι μια θαυμάσια ευκαιρία για άσκηση.

Ανακεφαλαιώνοντας όλα τα παραπάνω συμπεραίνουμε εύκολα πόσα θετικά στοιχεία έχει η συμβίωση των παιδιών με τα ζώα. Η ένταξη ενός κατοικίδιου ζώου στην καθημερινότητα θα πρέπει πάντα να αντιμετωπίζεται σαν προσθήκη ενός μέλους στην οικογένεια  που θα ομορφύνει την ζωή μας και θα μας προσφέρει απεριόριστη αγάπη.

Δε θα πρέπει βέβαια να ξεχνάμε ότι για να είναι πετυχημένη αυτή η συνύπαρξη οικογένειας και κατοικίδιου, θα πρέπει η επιλογή υιοθεσίας ενός ζώου να είναι αποτέλεσμα μιας συνειδητής απόφασης και ώριμης σκέψης. Ένα ζώο έχει ευθύνες, χρειάζεται φροντίδα ,προσωπική ενασχόληση, υπομονή και σίγουρα έχει και κάποια έξοδα που δεν μπορούν να αποφευχθούν (κτηνίατρος, εμβόλια, τροφή).

Έχοντας σκεφτεί όλα τα παραπάνω ελπίζουμε να μην υπάρχει κανένας ενδοιασμός όταν σας ρωτήσει το παιδί σας : « Να πάρουμε ένα σκυλάκι;»

 

 

Ζωο-ανθρωπονόσοι

Τα νοσήματα που είναι κοινά σε ανθρώπους και ζώα λέγονται  ζωο-ανθρωπονόσοι. Ας δούμε τις πιο συνήθεις και τον τρόπο μετάδοσής τους.

Μελιταίος πυρετός-αιγοπρόβατα

Ο μελιταίος πυρετός είναι η συνηθέστερη ζωο-ανθρωπονόσος  και οφείλεται σε βακτήριο που μεταδίδεται στον άνθρωπο με την κατανάλωση μη παστεριωμένου γάλακτος ή μη ώριμου τυριού. Μπορεί επίσης να μεταδοθεί και με άμεση επαφή με μολυσμένο ζώο (κυρίως αιγοπρόβατα) ή ακόμη και μέσω της εισπνοής. Τα συμπτώματα είναι δυνατό να ξεκινήσουν σταδιακά ή απότομα και περιλαμβάνουν πυρετό που μπορεί να εμφανίζεται σε ακανόνιστα χρονικά διαστήματα και δεν υποχωρεί, ιδρώτα (νυχτερινή εφίδρωση), πονοκέφαλο, αρθρίτιδα, εύκολη κόπωση και αδυναμία. Η τελική διάγνωση γίνεται με εργαστηριακές εξετάσεις και η ασθένεια θεραπεύεται με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή. Η βρουκέλλωση αποτελεί μία από τις συχνότερα εμφανιζόμενες ζωο-ανθρωπονόσους.

Λεΐσμανίαση –μολυσμένη σκνίπα

Η λεϊσμανίαση (η καλαζάρ) οφείλεται σε παράσιτο και μεταδίδεται στον άνθρωπο και τα ζώα με τσίμπημα μολυσμένης σκνίπας. Ως «αποθήκη» του παράσιτου στη φύση θεωρείται ο σκύλος. Οι σκύλοι θα πρέπει να εξετάζονται εργαστηριακά για λεϊσμανίαση μία φορά τον χρόνο. Υπάρχουν τρεις μορφές λεϊσμανίασης: η δερματική, η βλεννογονική και η σπλαγχνική μορφή (Καλά-αζάρ). H σπλαγχνική λεϊσμανίαση (καλά-αζάρ) είναι η πιο σοβαρή και χαρακτηρίζεται από πυρετό, ανορεξία, απώλεια βάρους και διόγκωση ήπατος και σπληνός (συνήθως ο σπλήνας είναι περισσότερο διογκωμένος από το ήπαρ).

Τοξοπλάσμωση – γάτες

Η τοξοπλάσμωση μεταδίδεται κυρίως με την κατανάλωση ωμού ή ατελώς ψημένου κρέατος, καθώς και με επαφή με μολυσμένο χώμα. Η γάτα είναι η «αποθήκη» του παθογόνου παράγοντα στη φύση, ενώ άμεσα δεν μεταδίδεται στον άνθρωπο. Τις περισσότερες φορές σε παιδιά και ενήλικες η νόσος δεν εμφανίζει συμπτώματα, εκτός και αν μειωθεί σημαντικά η ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος. Σοβαρή όμως είναι η συγγενής τοξοπλάσμωση, δηλαδή η λοίμωξη του εμβρύου ή του νεογνού και προκαλείται ενδομήτρια ή κατά τη γέννηση, από το παράσιτο Toxoplasma gondii. Για την πρόληψη της τοξοπλάσμωσης θα πρέπει το κρέας να μαγειρεύεται καλά και τα λαχανικά και τα φρούτα να πλένονται σχολαστικά.

Κατά τη διάρκεια εργασιών στον κήπο και σε κάθε επαφή με χώμα πρέπει να χρησιμοποιούνται γάντια μιας χρήσης και στη συνέχεια να πλένονται τα χέρια με σαπούνι και νερό. Τα δοχεία με την άμμο υγιεινής της γάτας θα πρέπει να καθαρίζονται με καυτό νερό καθημερινά, αφού προηγουμένως φορεθούν γάντια μιας χρήσης.

Λεπτοσπείρωση- αρουραίοι

Η μολυσματική ασθένεια λεπτοσπείρωση, γνωστή και σαν «πυρετός των αγρών», προκαλείται από ένα συγκεκριμένο τύπο βακτηρίου που ονομάζεται Λεπτόσπειρα. Η ασθένεια προκαλεί ίκτερο και καταστροφή του ήπατος και μεταδίδεται από αρουραίους, καθώς και από κουνάβια, ρακούν, αλεπούδες και άλλα ζώα. Περισσότερα κρούσματα σημειώνονται στην ύπαιθρο, σε ανθρώπους που ασχολούνται με αγροτικές και κτηνοτροφικές εργασίες. Σε περίπτωση που η μόλυνση προχωρήσει, τα ποσοστά θνησιμότητας «εκτοξεύονται», ακόμη και με λήψη θεραπείας. Υπολογίζεται ότι περίπου 7 με 10 εκατ. άνθρωποι προσβάλλονται κάθε χρόνο από την ασθένεια.

Λύσσα- σκύλοι κ.α.

Η θανατηφόρα ασθένεια της λύσσας μπορεί να μετατρέψει ένα άκακο σκυλί σε θανάσιμο κίνδυνο για τους ανθρώπους που θα δαγκώσει. Αν και συχνά συνδέεται με τα σκυλιά, η λύσσα προσβάλει και άλλα ζώα όπως είναι οι λύκοι και οι γάτες. Ο ιός που προσβάλει το νευρικό σύστημα, μεταδίδεται από δάγκωμα και από το σάλιο ζώων που πάσχουν, με σημείο του δέρματος που έχει κάποια πληγή. Από τη στιγμή που θα εμφανιστούν συμπτώματα, η θεραπεία σπάνια είναι αποτελεσματική και ο θάνατος είναι σχεδόν βέβαιος.

Ν.Lyme –κρότωνες (τσιμπούρια)

 

Πρόκειται για μια πολυσυστηματική διαταραχή η οποία προκαλείται από τη σπειροχαίτη Borrelia burgdorferi, που μεταδίδεται μέσω κροτώνων (τσιμπουριών). Εμφανίζεται συχνότερα την άνοιξη και το καλοκαίρι, όταν οι κρότωνες (τσιμπούρια) κυρίως των ελαφιών, είναι περισσότερο δραστήριοι. Η άμεση αφαίρεση των κροτώνων από το δέρμα, πριν προσκολληθούν ή αποκτήσουν πρόσβαση στη ροή του αίματος (δηλαδή, στις πρώτες 24 έως 48 ώρες), μειώνει τον κίνδυνο της μετάδοσης.

Βουβωνική πανώλη – Αρουραίοι

Οι ψύλλοι των αρουραίων και των άλλων τρωκτικών μεταφέρονται στον άνθρωπο όταν τα τρωκτικά πεθάνουν. Όταν οι ψύλλοι αυτοί τσιμπήσουν τον άνθρωπο, το βακτήριο Yersinia pestis μεταδίδεται στον άνθρωπο και προκαλεί την ασθένεια. Τα συμπτώματα της βουβωνικής πανώλης είναι υψηλός πυρετός, ρίγη, μυϊκοί πόνοι, γάγγραινα στα δάχτυλα των ποδιών, των χεριών και στην άκρη της μύτης.

Ελονοσία – Κουνούπι

Τα κουνούπια έχουν οδηγήσει στο θάνατο περισσότερους ανθρώπους κι από όλους τους πολέμους μαζί, σε όλη την ανθρώπινη ιστορία. Η ελονοσία είναι μια ασθένεια που μεταφέρεται με τα κουνούπια, προκαλείται από παρασιτικά πρωτόζωα και εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να αποβαίνει μοιραία για πολλούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Η ασθένεια μεταδίδεται από θηλυκά μολυσμένα κουνούπια που ανήκουν στο γένος των ανωφελών, τα οποία με το τσίμπημά τους μεταδίδουν στον άνθρωπο το παράσιτο. Το παράσιτο στη συνέχεια μεταφέρεται στο ήπαρ όπου και αναπαράγεται. Τα συνήθη συμπτώματα είναι πυρετός, εφίδρωση, ρίγη, κακουχία, μυαλγίες, πονοκέφαλος, διάρροια, βήχας, ίκτερος, σύγχυση και σπασμοί.

Δάγγειος πυρετός – Ιός του Δυτικού Νείλου – Ιός Chikungunya- Ιος Zika- Κουνούπι

Το φαινόμενο του θερμοκηπίου, η μετανάστευση των πληθυσμών και σύνθετες επιδημιολογικές παράμετροι έχουν τροποποιήσει τη συμπεριφορά των ιών. Κάθε χρόνο σε παγκόσμια βάση ανακαλύπτονται νέοι ιοί που μεταδίδονται με τα κουνούπια και μπορούν να προκαλέσουν λοιμώξεις, άλλοτε ήπιες και άλλοτε πιο σοβαρές.

Φυματίωση των βοοειδών – Βοοειδή

Η ασθένεια προκαλείται από το μικρόβιο που ονομάζεται Mycobacterium bovis, το οποίο μεταφέρουν οι αγελάδες, τα ελάφια και οι βίσωνες. Ο πλέον συνηθισμένος τρόπος μετάδοσης της ασθένειας είναι μέσω της κατανάλωσης μη παστεριωμένων γαλακτοκομικών προϊόντων από μολυσμένα ζώα. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα μοιάζουν με εκείνα της φυματίωσης και η ασθένεια προσβάλλει τους πνεύμονες, τους λεμφαδένες και άλλα μέρη του σώματος.

Ψιττάκωση – Παπαγάλοι

Η ψιττάκωση, γνωστή και ως ψιττακίωση ή νόσος των παπαγάλων, προσβάλλει τους παπαγάλους των ειδών parakeets και macaws, χωρίς να εμφανίζει συμπτώματα. Στον άνθρωπο όμως τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν πυρετό, ρίγος, πνευμονία καικεφαλαλγία. Η ασθένεια μεταδίδεται στον άνθρωπο με το βακτήριο Chlamydophila μέσω της εισπνοής των αποξηραμένων περιττωμάτων των μολυσμένων πουλιών.

Λέπρα – Αρμαδίλοι

Ορισμένοι αρμαδίλοι μεταφέρουν λέπρα (νόσος του Χάνσεν). Παρόλο που είναι απίθανο να κολλήσει ένας άνθρωπος την ασθένεια από τα ζώα αυτά, η απειλή δεν είναι αμελητέα. Για την ακρίβεια, στη Φλόριντα, εμφανίστηκαν φέτος κάποια περιστατικά λέπρας τα οποία ανησύχησαν τους ειδικούς, οι οποίοι και συνέστησαν στους κατοίκους να μην πλησιάζουν τους αρμαδίλους, παρόλο που επίσημα η έξαρση της ασθένειας αποδόθηκε γενικώς στα ζώα. Η νόσος του Χάνσεν προκαλεί στον άνθρωπο σοβαρές δυσμορφίες και νευρολογικές βλάβες στα άκρα.

Κυστικέρκωση – χοίροι

Η κυστικέρκωση είναι στην πραγματικότητα μια παρασιτική μόλυνση των ιστών που προκαλείται από τις προνύμφες της ταινίας Τaenia solium, αλλά οι άνθρωποι μπορεί επίσης να μολυνθούν καταναλώνοντας χοιρινό κρέας που δεν έχει ψηθεί καλά, Η κυστικέρκωση μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο μέσω των κοπράνων, όταν δεν τηρούνται οι κανόνες υγιεινής κατά την παρασκευή του φαγητού. Η ασθένεια προκαλεί επιληπτικές κρίσεις σε ενήλικες σε αναπτυσσόμενες χώρες που καταναλώνεται πολύ χοιρινό κρέας.

Ελεφαντίαση – Σκουλήκια

Οι ασκαρίδες προκαλούν ελεφαντίαση, μια ασθένεια που προσβάλλει τη λέμφο και προκαλεί γιγάντωση των άκρων κυρίως. Η ασθένεια προκαλεί έντονο πόνο και παράλυση. Το παράσιτο μεταδίδεται στον άνθρωπο από τα κουνούπια.

E- coli, γρίπη– Ζωολογικοί κήποι οικόσιτων κι άλλων ζώων

Στο εξωτερικό κυρίως υπάρχουν ζωολογικοί κήποι που φιλοξενούν οικιακά καθώς και κάποια άγρια ζώα, τα οποία οι επισκέπτες μπορούν να ακουμπούν και να ταΐζουν. Παρόλο που σαν ιδέα είναι καλή γιατί φέρνει τον άνθρωπο και ιδιαίτερα τα παιδιά πιο κοντά στα ζώα, κρύβει και κάποιους κινδύνους καθώς με αυτό τον τρόπο μεταδίδεται ο e- coli. Τα συνήθη συμπτώματα από τον e- coli είναι διάρροια που μπορεί να οδηγήσει σταδιακά σε βλάβη στους νεφρούς και τελικά στο θάνατο, αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαιρα.

Τοξοκαρίωση – Σκυλιά

Ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου αλλά κάποιες φορές είναι φορέας κάποιων ασθενειών όπως η τοξοκαρίωση. Τα συμπτώματα της ασθένειας αυτής είναι πυρετός, πόνος στην κοιλιακή χώρα και αλλαγές στη συμπεριφορά. Μεταδίδεται με τα αυγά των παρασίτων.

Πυρετός και μυϊκοί πόνοι – Χάμστερ

Τα χάμστερ είναι φορείς του μικροβίου Lymphocytic Choriomeningitis (LCMV). Ωστόσο, δεν μολύνονται όλοι όσοι εκτίθενται στο μικρόβιο αυτό. Ορισμένοι βέβαια αναπτύσουν συμπτώματα όπως πυρετό, ακαμψία αυχένα, κακουχία, ανορεξία, πόνο στους μυς, πονοκέφαλο, ναυτία και εμετό. Το μικρόβιο μεταδίδεται από τα ούρα, τα σάλια ή το υλικό από τη φωλιά των τρωκτικών αυτών.

Σαλμονέλα – σαύρα crested gecko (Rhacodactylus ciliatus)

Οι συγκεκριμένες σαύρες μπορεί να μεταδώσουν στον άνθρωπο σαλμονέλα, όπως έχει παρατηρηθεί στις ΗΠΑ. Τα συνήθη συμπτώματα περιλαμβάνουν εμετό, διάρροια, πυρετό και πόνο στην κοιλιακή χώρα. Έρευνες έχουν δείξει ότι ακόμη και οι σαύρες εκείνες που είναι φαινομενικά υγιείς μπορεί να είναι φορείς και για το λόγο αυτό συνιστάται ιδιαίτερη προσοχή σε περίπτωση που αγοράσετε μια τέτοια σαύρα για ζώο συντροφιάς.

Πυρετός Q – Πρόβατα, κατσίκες, κ.α.

Η ασθένεια οφείλεται στο βακτήριο Coxiella burnetii, που βρίσκεται στις αγελάδες, τα πρόβατα και τις κατσίκες. Στον άνθρωπο μεταδίδεται με το γάλα, τα ούρα ή τα κόπρανα των μολυσμένων ζώων. Τα συνήθη συμπτώματα περιλαμβάνουν υψηλό πυρετό, ρίγη, διάρροια, ναυτία με εμετό, πόνο στο στήθος και στην κοιλιακή χώρα.

Τριχίνωση – Σκουλήκια στους χοίρους

Η τριχίνωση προκαλείται από τις προνύμφες του Trichinella ringworm που συνήθως έχουν οι χοίροι. Στον άνθρωπο μεταδίδεται με την κατανάλωση ωμού ή μη καλοψημένου κρέατος από μολυσμένο ζώο. Τα συνήθη συμπτώματα περιλαμβάνουν ναυτία, διάρροια, εμετό και πόνο στην κοιλιά.

Νόσος από αμυχή γάτας –Γάτα

Η ασθένεια μεταδίδεται μέσω της αγαπημένης συνήθειας της γάτας να γλύφει και να γραντζουνά. Η Bartonella henselae, μεταδίδεται από την γραντζουνιά και προκαλεί πρησμένους λεμφαδένες στον άνθρωπο.

Σαλμονέλα – Χελώνες

Μια αθώα φαινομενικά χελώνα μπορεί να είναι φορέας του βακτηρίου της σαλμονέλας. Τα ζώα αυτά μπορεί να φαίνονται απολύτως υγιή αλλά παρόλα αυτά να είναι φορείς διαφόρων ασθενειών. Οι περισσότεροι άνθρωποι μολύνονται από το νερό στο οποίο ζουν οι χελώνες.

Ψύλλοι-Σκύλοι, γάτες

Oι ψύλλοι είναι μικρά, άπτερα αρθρόποδα έντομα, καφέ ή κοκκινωπού χρώματος, με επίπεδο σώμα, που τρέφονται με αίμα από πτηνά και θηλαστικά (σκύλους, γάτες, τρωκτικά), συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπου. Κοινό χαρακτηριστικό των ψύλλων είναι ότι μπορούν να πραγματοποιήσουν μεγάλα άλματα αναλογικά με το μέγεθός τους, έως και 20 εκ. καθέτως ή έως και 40 εκ. οριζοντίως. Προκαλούν αλλεργικές δερματικές αντιδράσεις με έντονο κνησμό.

Ringworm από μικρά σκυλάκια και γατάκια.

Το ringworm οφείλεται σε έναν μύκητα και προκαλεί στους ανθρώπους ένα φολιδωτό, κοκκινωπό, κυκλικό εξάνθημα στο δέρμα ή ένα φαλακρό “μπάλωμα” στο τριχωτό της κεφαλής. Μερικά ενήλικα κατοικίδια ζώα, συνήθως γάτες, συχνά δεν παρουσιάζουν συμπτώματα ringworm. Αλλά μεταδίδεται εύκολα, αγγίζοντας ένα μολυσμένο κατοικίδιο ζώο. Ο μύκητας υπάρχει επίσης στο χώμα του κήπου, όπου οι γάτες και τα σκυλιά μπορεί να έχουν κάνει την ανάγκη τους.

Ενημερωτική Επιμόρφωση εκπαιδευτικών β’/ θμιας εκπαίδευσης για τον Σακχαρώδη Διαβήτη.

Κατεβάστε την παρουσίαση σε αρχείο powerpoint (είναι σε συμπιεσμένη μορφή rar και θα χρειαστεί αποσυμπίεση για να εκτελεστεί με winrar, 7zip κ.λ.π ) ή pdf, πατώντας πάνω στα αντίστοιχα εικονίδια.

 H ρινορραγία (αιμορραγία από την μύτη) συμβαίνει συχνά κατά την παιδική ηλικία. Υπάρχουν παιδιά που εμφανίζουν την τάση για συχνές ρινορραγίες. Με την αύξηση της ηλικίας τα επεισόδια μειώνονται  και εξαφανίζονται κατά την εφηβική ηλικία. Οι συχνές ρινορραγίες ανησυχούν τους γονείς, αλλά συνήθως δεν είναι επικίνδυνες. Τείνουν να είναι συχνότερες σε ξηρά κλίματα και γενικά συμβαίνουν συχνότερα όταν είναι πιο ξηρός ο ρινικός  βλεννογόνος. Οι ρινορραγίες διακρίνονται σε πρόσθιες  (90%- 95% των περιπτώσεων) και οπίσθιες ανάλογα με το μέρος της μύτης που αιμορραγεί.

Αίτια της ρινορραγίας:

 

Το μπροστινό εσωτερικό τμήμα της μύτης διαθέτει πολλά μικρά αγγεία που είναι σχετικά εύκολο να τραυματιστούν. Γι αυτό και οι περισσότερες ρινορραγίες συμβαίνουν σε αυτό το τμήμα της μύτης, στους ρώθωνες. Οι παράγοντες που συμβάλλουν στην δημιουργία της ρινικής επίσταξης είναι:

• Το «σκάλισμα» της μύτης είναι συχνή συνήθεια πολλών παιδιών της προσχολικής και σχολικής ηλικίας
• Ο τραυματισμός της μύτης
• Το υπερβολικά δυνατό φύσημα της μύτης
• Ο ξηρός αέρας του περιβάλλοντος
• Οι ιογενείς λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος και η ρινική καταρροή
• Η αλλεργική ρινίτιδα
• Η υπερβολική χρήση του φυσιολογικού ορού στην μύτη και η συχνή ρινική αναρρόφηση
• Η παρατεταμένη χρήση αγγειοσυσπαστικών σταγόνων στην μύτη, με συνέπεια αντιδραστική αγγειοδιαστολή και αιμορραγία
• Η ύπαρξη ξένου σώματος στην μύτη, συνήθως σε παιδιά προσχολικής ηλικίας

Ωστόσο, συχνά η ρινορραγία συμβαίνει χωρίς εμφανή αιτία.

Αντιμετώπιση της ρινορραγίας

 

• Πρώτα από όλα χρειάζεται να ηρεμήσουμε το παιδί. Η ένταση και το κλάμα μπορεί να επιτείνουν την αιμορραγία.
• Συμπιέζουμε τα ρουθούνια το ένα προς το άλλο για 5 με 10 λεπτά χωρίς να διακόπτουμε ενδιάμεσα την πίεση για να ελέγχουμε αν σταμάτησε η αιμορραγία.
• Δεν βάζουμε το παιδί να ξαπλώσει. Αντίθετα, το βάζουμε καθιστό με μια μικρή κλίση της κεφαλής προς τα εμπρός, ώστε να αποφευχθεί η κατάποση αίματος.
  Μπορούμε να τοποθετήσουμε τυλιγμένο με πετσέτα πάγο ή κρύα κομπρέσσα στην ρίζα της μύτης.
• Εάν η αιμορραγία δεν σταματάει, επαναλαμβάνουμε από την αρχή τα παραπάνω βήματα.
• Δεν βάζουμε μέσα στη μύτη και στα ρουθούνια επιθέματα, γάζες, χαρτί ή βαμβάκι.

 

Η επικοινωνία  με τον παιδίατρο είναι απαραίτητη όταν:

• Δεν σταματά η ρινορραγία με τα παραπάνω μέτρα μετά από 20 λεπτά ή σύντομα υποτροπιάζει
• Η ρινορραγία προήλθε από σημαντικό χτύπημα στο κεφάλι.
• Η αιμορραγία είναι μεγάλη και το παιδί νιώθει αδύναμο, αναπνέει δύσκολα ή τείνει να χάσει τις αισθήσεις του
• Οι αιμορραγίες δεν συμβαίνουν μόνο στην μύτη, αλλά το παιδί εμφανίζει αιμορραγία από άλλο μέρος του σώματος (όπως αίμα στα κόπρανα, αίμα στα ούρα, αίμα από τα ούλα, αιμορραγίες στο δέρμα – μώλωπες, πετέχειες)
• Υπάρχει υποψία ότι στη μύτη του παιδιού υπάρχει ξένο σώμα (συνυπάρχει οροπυώδης, πράσινη δύσοσμη ρινική έκκριση)

Πότε χρειάζεται περαιτέρω έλεγχος:

• Συνήθως δεν απαιτούνται περαιτέρω εξετάσεις.
• Σε περιπτώσεις επαναλαμβανόμενων ρινορραγιών ή έντονων, μπορεί να χρειαστεί λεπτομερής εξέταση από ΩΡΛ- ιατρό. Σπάνια ο ΩΡΛ- ιατρός προβαίνει σε καυτηριασμό του αγγείου που αιμορραγεί συχνά.
• Επίσης σε περιπτώσεις έντονων ή επαναλαμβανόμενων αιμορραγιών, ιδιαίτερα αν συνυπάρχουν αιμορραγίες σε άλλα μέρη του σώματος, χρειάζεται αιματολογικός έλεγχος.
• Περαιτέρω έλεγχος απαιτείται όταν η ρινορραγία είναι αποτέλεσμα κάκωσης της κεφαλής ή του προσωπικού κρανίου.

Πρόληψη ρινικής επίσταξης:

• Εάν ο αέρας στο δωμάτιο του παιδιού είναι ξηρός πρέπει να χρησιμοποιείται υγραντήρας.
• Το παιδί από μικρή ηλικία (2-3 ετών) πρέπει να μάθει να φυσάει τη μύτη του και να αποφεύγει να βάζει το δάχτυλό του ή αντικείμενα στη μύτη.
• Πρέπει να αποφεύγεται η υπερχρήση αποσυμφορητικών σταγόνων, φυσιολογικού ορού ή ρινικής αναρρόφησης.
• Λίγη βαζελίνη στα ρουθούνια μπορεί να βοηθήσει στην διατήρηση της υγρασίας της ρινικής κοιλότητας.
• Η αλλεργική ρινίτιδα πρέπει να αντιμετωπίζεται με την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή.

 

Τι είναι σχολική ετοιμότητα;

Σχολική ετοιμότητα είναι η ικανότητα του 6/χρονου παιδιού να ανταπεξέλθει με επιτυχία στα μαθήματα και τις σχολικές  υποχρεώσεις της Α΄ Δημοτικού. Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι οι δεξιότητες που απαιτούνται για μια επιτυχημένη πορεία στην Α΄ Δημοτικού, δεν αναπτύσσονται με τον ίδιο ρυθμό σε όλα τα παιδιά.

 Στις περισσότερες αναπτυγμένες χώρες γίνεται έλεγχος ρουτίνας της σχολικής ετοιμότητας για όλα τα παιδιά που τελειώνουν το νηπιαγωγείο. Και αν διαπιστώνονται ελλείψεις, τότε τα παιδιά εντάσσονται σε εξατομικευμένο πρόγραμμα για την αναπλήρωση των ελλείψεων και την ανάπτυξη των δεξιοτήτων.

Στην Ελλάδα το μοναδικό επίσημο κριτήριο εισαγωγής των παιδιών στην Α΄ δημοτικού είναι η ηλικία, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το αναπτυξιακό και το γνωστικό τους επίπεδο. Συνεπώς κάθε χρόνο φοιτούν στην Α΄ Δημοτικού κάποια παιδιά ανέτοιμα να ενταχθούν στο σχολικό περιβάλλον του Δημοτικού, με αποτέλεσμα να βιώνουν την σχολική αποτυχία, η οποία έχει δυσμενείς συνέπειες για τα ίδια τα παιδιά και τις οικογένειές τους.

Η σχολική αποτυχία μπορεί να οδηγήσει  σε σοβαρά ψυχολογικά και κοινωνικά προβλήματα  όπως σχολική άρνηση, χαμηλή αυτοεκτίμηση και διαταραχές συμπεριφοράς.

Η διερεύνηση της Σχολικής Ετοιμότητας πραγματοποιείται από παιδίατρους-αναπτυξιολόγους, παιδονευρολόγους, παιδοψυχιάτρους, οι οποίοι μαζί με λογοθεραπευτή, εργοθεραπευτή, ειδικό παιδαγωγό και ψυχολόγο χρησιμοποιούν αξιολογητικές δοκιμασίες (τεστ) ώστε να καθοριστεί η σχολική ετοιμότητα του νηπίου.

 Τα τεστ διακρίνονται σε αξιολογητικά και σε ανιχνευτικά. Τα αξιολογητικά τεστ διαρκούν αρκετές ώρες και πιθανόν χρειάζονται περισσότερες από μία συνεδρία της μιας ώρας. Τα ανιχνευτικά τεστ π.χ. το Α’ΤΕΣΤ διαρκούν περίπου 20 min, απευθύνονται σε όλα τα φυσιολογικά παιδιά ηλικίας 5-6 ετών, τα οποία θα πάνε στην Α΄ τάξη Δημοτικού, την επόμενη χρονιά. 

Το Α’ΤΕΣΤ είναι το πρώτο σταθμισμένο τεστ σε ελληνικό πληθυσμό νηπίων. Μελετήθηκε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών και έχει την έγκριση της Ελληνικής Παιδιατρικής Εταιρείας. Είναι ένα απλό, ευχάριστο και σύντομο προληπτικό τεστ που εντοπίζει έγκαιρα τις μαθησιακές δυσκολίες. Παράλληλα εντοπίζει τα παιδιά τα οποία χρειάζονται ένα λεπτομερέστερο και εκτενέστερο αναπτυξιακό έλεγχο δεξιοτήτων.

 Η δοκιμασία Α’ΤΕΣΤ χορηγείται αποκλειστικά από τους Εξουσιοδοτημένους Συνεργάτες του, οι οποίοι έχουν εκπαιδευτεί ειδικά στον τρόπο χορήγησής του. Για περισσότερες πληροφορίες και ανάλογα με την περιοχή κατοικίας σας, μπορείτε να απευθυνθείτε στο παρακάτω link www.atest.gr/synergates.htm.

Τα τεστ σχολικής ετοιμότητας ελέγχουν:

• το νοητικό δυναμικό
• την οπτικοακουστική μνήμα
• την κριτική ικανότητα
• το γνωστικό επίπεδο
• την ικανότητα σειροθέτησης
• την ανάπτυξη λόγου
• την αδρή κινητικότητα
• την λεπτή κινητικότητα
• τον οπτικοκινητικό συντονισμό
• την διάσπαση προσοχής
• την υπερκινητικότητα

 Η πρώιμη ανίχνευση των μαθησιακών δυσκολιών έχει πολλή μεγάλη  αξία για το μέλλον των παιδιών, γιατί οργανώνονται προγράμματα παρέμβασης με αποτέλεσμα την καλύτερη σχολική προσαρμογή και επίδοση.

Αν μετά την αξιολόγηση τα αδύναμα σημεία του παιδιού είναι πάρα πολλά και το χρονικό διάστημα για παρέμβαση δεν επαρκεί, τότε εξετάζεται το ενδεχόμενο της επαναφοίτησης στο νηπιαγωγείο.

Η διαδικασία για την επαναφοίτηση γίνεται μέσω των ΚΕΔΔΥ που δίνει την επίσημη εντολή και χορηγεί την αντίστοιχη έγγραφη επίσημη απόφαση. Η επαναφοίτηση γίνεται πάντα εφόσον το επιθυμούν και συμφωνούν οι γονείς.

Η επανάληψη του νηπιαγωγείου δίνει μεγάλο χρονικό περιθώριο στη θεραπευτική παρέμβαση και την προετοιμασία του παιδιού για την επόμενη χρονιά.

Συμπερασματικά σύμφωνα με τα παραπάνω γίνεται σαφές, ότι είναι πολύ σημαντικό να ξέρουμε αν το παιδί μας είναι έτοιμο να πάει στο Δημοτικό Σχολείο. Η Α’ Δημοτικού αποτελεί τον θεμέλιο λίθο της σχολικής πορείας και πρέπει  να έχει  έτοιμους μαθητές να δεχτούν τις καινούριες γνώσεις.